'Water-Dragers'

De reeks 'Water-Dragers' is ontstaan vanuit de interesse voor architectuurfotografie én de kennismaking met het fotografische werk van Bernd en Hilla Becher.

Architectuurfotografie; gebouwen, licht- en lijnenspel in constructies, geometrische vormen, het heeft me altijd gefacineerd en naarmate ik me er meer in verdiepte, werd dit gegeven alleen maar interessanter.

Bernd en Hilla Becher vormden een kunstenaarspaar als fotografen en staan internationaal bekend voor hun zwart-wit fotografie van vakwerkhuizen en vooral van industriële installaties. De wijze waarop zij hun beelden gemaakt hebben, de wijze waarop ze deze aan de wereld geschonken hebben, hun presentatie én hun gedrevenheid hebben me van in het begin geboeid.

Waar Bernd en Hilla Becher vooral een zakelijke archiverende invalshoek gekozen hebben, heb ik getracht dit gegeven wel mee te nemen in mijn beelden maar verder te gaan dan deze louter afstandelijke benadering. Het was een must meer ruimte te scheppen tussen onderwerp en toeschouwer om de voor mij noodzakelijke randinformatie, poëzie, te kunnen toevoegen. Het afwezig zijn van zonlicht maakte dat lucht en sneeuw korter bij elkaar lagen en elkaar versterkten. Op dat punt kwam voor mij de poëzie in beeld.

De inplanting van veel watertorens in het landschap levert voor hen die willen kijken geen technisch beeld maar wel een verrassend beeld met een variëteit aan vormen, materialen; een onverwachte creativiteit met steeds hetzelfde doel, met een creativiteit die het doel overstijgt. In mijn beelden ontmoet de architecturale techniek de poëzie van de solitaire watertoren in dialoog met zijn omgeving.

Het medium, de drager van het beeld schrijft ook mee aan de beeldende taal, aan het verhaal. En daar is dan ook de titel van de reeks ontstaan. Zoals de sensor van het toestel het licht opvangt en draagt, zoals het materiaal de beelden draagt, zoals water leven draagt, zo dragen deze torens het water, als ' Water-Dragers'.